Mijn vader Cees Dirven.
4 mei vandaag
Een speciale dag.
Met een veel grotere groep begonnen.
Afgeslankt tot het aantal op dit fotootje van de zolder.
Veel meegemaakt.
Paar keer neergehaald.
Idem zijn broer Johannes.,
waar ik naar vernoemd ben,
die de oorlog niet heeft kunnen navertellen.
Veel shrapnell (scherven) in zijn lichaam wat nooit verwijderd is kunnen worden.
Wandelende barometer.
Hoofdpijn als het slecht weer ging worden.
Dat was dan wel weer gemakkelijk om te weten :)
De oorlog was bij ons geen gespreksonderwerp.
Dagen als 4 mei en 5 mei daarna probeerde hij te vermijden.
Iets anders dan de poppenkast die ze er tegenwoordig van maken.
Maar goed om er toch even bij stil te staan.
Ons pa heeft de oorlog wonderwel overleefd,
waarvan ik getuige kan zijn post war
en leuke dingen kan doen op bijvoorbeeld facebook in alle vrijheid :)
Na de oorlog is mijn moeder overgekomen uit Nederland
en hebben ze nog een aantal jaren in Engeland gewoond.
Mijn zus is op een vliegbasis geboren.
Tegen 1950 werd mijn vader gestationeerd op Vliegveld Deelen als instructeur.
Vandaar dat ik de enige Arnhemmer ben in onze familie :)

Herdenkt U maar met mij mee. Mijn vader was 26. Dit is dus net na de oorlog, wat er nog van over is van het squadron waarin hij diende.
Allen glimlachend de invasie en The battle of Britain te hebben overleefd. Meer dan 2 minuten stilte voor mij!