juli 2013

 

Image

HERRIE maken in de jaren 80
making HARRY in the eighties
in verschillende bandjes
in different small bands :)
lachen
laughing
lol
lol

click on JAZZ
We deden het allemaal !
bijna allemaal vanuit onszelf :)
Tja er viel weinig te kiezen.
Soms.....
Met een bietje hulp van mensen die wel iets konden :)
Die waren er toen ook al niet zo veul.
En er viel weinig te googlen en te Youtuben.
You’re on your own mate :)
Je lag uren te kloten met een pickup
en die naald maar op en neer gooien,
om de lyrics  en akkoorden van een song te vangen.

Zo zong Joe Cocker  regelmatig in moeilijk verstaanbaar engels.
Wat zegt ie toch......die gekke Joe....? zeiden we dan :)
Echter Joe wist zelf ook niet altijd waar ie over zong.
Vaak ging het er fonetisch aan toe
en was er nauwelijks ‘n idee over de tekstuele  inhoud hahahah.
Ach dat engels moet je niet altijd serieus nemen :)
Gaat ook vaak nergens over.
Vertaal de meeste liedjes maar eens.
Ge lacht oew eigeh echt kapot.
Wah dachteh van “Hey Joe” van Jimi :
“Hee Jan waar gade gij heen mee dah geweer in oew hand”
“ik ga dah ouwe wijf van me kapot schieten”
“want ik zag dah ze lag te kloten mee un andere vent”
en of het al niet genoeg is gaat ie ook nog naar Mexico.
Over de heuvels.
Dat dan weer wel.
Terwijl het enige Mexico wat wij kenden,
was het Mexico van de ZZN (M.S.)
:)
und so weiter
Dat leverde toch een fraaie hit op in het engels.
In het nederlands zou het een stuk lastiger geweest zijn destijds :)
Kijk daar word ik dan vrolijk van.
Engels sloeg de maat.
Want wij hier.....dachten....., heeeee.... engels, warempel heuse liedjes dus :)
Credo was:  als het maar groovede en lekker bekte.
Maar hee wel int engels.
Ennieweg.
We plukten het moment en klaar.
Meer hoefde dat niet te zijn.
Wel ! ploeteren en erg autodidact.
Dah wel.
Een beetje hoort dat ook zo.
Je moet bloeden en lijden om tot iets te geraken.
Geld hebben werkt in je nadeel.
Weinig tot geen geld hebben, geeft een beter resultaat.
:)
Tot de bodem gaan.
Explorerend ontdekken, op je bek gaan en er weer tegenaan.
Geen kant en klare sjablones.
Want laten we eerlijk wezen,
rock & roll kun je niet op school leren.
Op geen enkele.
Echt niet.
Dat is een buitenschoolse activiteit. hahaha
De meeste mensen komend van rockacademies,
klinken grosso modo hetzelfde.  
Leve de pluriforme uniformiteit hahahaha
Beheerst dat wel :) En ook al technisch.
Maar hee waar is het avontuur en de zielepijn?
Muzikale boekhouders, boekhoudende muzikanten,
met een termijnplanning en omlijnde prognose.
Longitudinale planning hahahaha met uitzicht op de horizon.
Want stel de vraag:
“Hoe zou Jimi Hendrix geklonken hebben na de rockacademie in the pocket?”
Witteh gij ut?
Ikke nie...
Ik vrees het ergste.
We zouden hem waarschijnlijk niet gekend hebben.
Het is toch een straatding geen instituutding met bedachte cursus.
Helden worden geboren, niet gemaakt, op geen enkele school.
“alle scholen zijn boring”,”buiten is het te doen hahhah” :)
Dat was en dat is.
Hier en daar een uitzondering maar hee die zouden het zonder ook wel gered hebben.
Wilde echt de blues hebben, moeteh shit hebben meegemaakt, zoiets.
Als het ergste wat je meegemaakt hebt  is, dat de hagelslag op was :) is het lastig te vertolken dat je  werkt in the chaingang en dat the woman gone is.  :)
Een beetje ervaringsdeskundigheid is wel handig hahahah
Ennieweg.
Wij planden helemaal niks, daarom werd het meestal ook niks :)
Wij dinnen maar wah.
De fun van het moment.
(dinnen is brabo voor deden)
Heb je tegensworrigs een mooi promoverhaal met mooie geshopte beelden,
dan bende al goed op weg jongeh. :)
Oh okay ge moet ook een zangcoach hebben, sorry was ik vergeteh :)
Zijn de ad libs van Marietje hip dan gaan we ineens ook allemaal zingen als Marietje.
En waar komt die idiotie vandaan om met een wintermuts onder bloedhete camera's te gaan staan hahahaha .....hoogst ongemakkelijk lijkt mijnnnn. Eens beperkte zich dat tot de reggae, maar dat kan ik dan weer klimatologisch goed plaatsen in Jamaica. :) Met al die pretsigaretjes maakte dah ook nie zo veul meer uit daro.
Lijkt me ook dat je zo afgeleid wordt  door al dat geknetter onder die muts.
Ennieweg.
Steeds vaker drukken wij ons uit in superlatieven:
“oh mooi, oh ge raakt wel iets bij me, ja ge maakt wel iets bij me los” :)
En soms is dat ook zo, maar....
Men roept instant emoties op in een blink of an eye, alles moet immers snel.
En hele presenterende teams janken meteen aan omdat ze aan pappa's, mamma's,broertjes, zusjes, lammetjes en gevulde koeken denken, van weleer.
Het moet wel in 1 take liefst, anders teveel emotie voor 1 dag.
Ben je een stoere man dan is het zo mooi,
als je je emoties kan delen :) met een groot publiek.
Maar waar is de tijd van in je eentje janken?
Nee hupla janken maar dan wel voor publiek.
Dat geeft krediet hahahah
Ennieweg
Meisje schrijft een mooi liedje. Niet meer niet minder.
Met of zonder rijmwoordenboek.
Substitueert iedere keer een andere persoonsvorm bij de 1ste persoon enkelvoud"ik".
En ge krijgt een indrukwekkende lijst mooie vergankelijke dingen :)
Mooi is mooi :)
En is best mooi ook. Met vlagen erg mooi.
Maar doe toch gewoon.
Begint een of andere mongool op tv, die zich docent songwriting noemt, heb nog nooit van de man gehoord, een analyse erop los te laten. Das nou typisch Nederland. En een of andere scheikundige die het heeft over luikjes die opengaan in je autobiografie. Luikjes in je brein. Sjonge jongeh, ik kan wel jankeh. Er zijn zo veel mooie platen, je komt tranen tekort. Vroeger noemden we dah alle 13 dood. Sowee, don’t you overdrive. :)
Want tis wel behoorlijk overdriven.
Ennieweg.
Het copycatmechanisme is echter groter dan ooit.  
En de clichés vliegen je om de oren.
Er wordt gejat zonder blikken of blozen .
We componeren er plakkend op los
en natuurlijk gaan we meteen voor de originaliteitsprijs.
De eerste prijs niet de tweede.
Niet vergeten!
Ennieweg.
Laat vooral regelmatig het woord “Amerika” vallen.
Dat daar wel degelijk de basis ligt.
Bijvoorbeeld dat je daar iets mastert of mixt, want dan klinkt het ook beter hahaha.
Het komt de song ten goede zullen we maar zeggen hahahahaah
Alles is daar origineel, alles is daar uniek, dat leer je elke avond op tv waarin bands 1 minuut optreden.
Wel knap vaak om binnen 1 minuut tot überhaupt iets te komen.
Het is ongeveer de tijd die ik nodig heb om mijn plectrum uit mijn portemonnaie te halen :)
En...snelheid is geboden want de autocue loopt door.
Maar als je het daar dus aantreft heb ik begrepen,dan....... is het kwaliteit.
Verdorie... het is dus de kunst dat je daar terecht komt.
Welk een magistraal podium dus.
Want je verkoopt eindelijk weer eens iets
en je mag in de betere nederlandse muzieksnackbars optreden.
Het !  idee om uit de impasse te geraken.
Want de crisis is meer dan alleen een economische crisis.
Zo niet blijft het sappelen.
Alhoewel men Piet Veerman daar de beste nederlandse zanger ooit noemde.
Kijk daar raak ik nu behoorlijk van in de war hahaha
Het engste is dat het ook nog allemaal heel echt, authentiek lijkt. :)
En dat niemand onderkent dat het met die originaliteit best wel meevalt.
Maar niemand doet zijn bakkus open.
Hoe vaak kan het wiel uitgevonden worden.?
Avond aan avond komt er iemand voorbij die de beste in iets is,
dat moet toch een keer op zijn hahahaha
Al die besten dan bedoel ik :)
Hoe frustie zitten hele volksstammen in de bank te kijken, die denken en ik dan ?
ik ben toch eigenlijk ook best wel de beste hahahaah
Ennieweg
Ken je klassiekers en je hoort het jat en plakwerk.
Dah gift hillemol niks, maar hee doe dan gewoon normaal hahahhaha
En zeg....
Ik vind het gewoon leuk om een beetje rammelen in een bandje :)
Maf brilleke op, vlot hoedje, snel kapsel.....
Ach.....beter goed gejat dan etc...
De kunst is intelligent jatten.
Dan lijkt het een heel eind op een eigen stijl namelijk :)
Plaats het in een goed frame, met duidelijke woorden waar niemand om heen kan.
En je hebt meteen een concept aan je broek hangen, wat je het jouwe kan noemen.
Dat heb je dan mooi in de pocket.
Ennieweg.
De koek is een heel eind op.
Vraag het maar aan Leo Blokfluit, geef de man wel even de gelegenheid te googlen.
Niemand kan zoveel wiki op een rijtje paraat hebben. Geeft wel leuke wonderboy tv.
Want wie zou nu ooit op de gedachte gekomen zijn,
dat Hey Joe eigenlijk geschreven is door Piet Bambergen van de Mounties.
Dank je leo.
Ennieweg.
Eigen identiteiten moet je met een zaklampje zoeken.
Of men crosst over door tig stijlen te tumtummen,
tot een draconische gevalletje,
met het gevoel van een stoeptegel.
Tja. Goed gespeeld dat wel.
Ok moi.
Wij grooveden erop los
en als dol gedraaide boswachters snoeiden wij het liedjesbos. :)
Pretentieloos, gewoon omdat het zo lekker is om een bak gestructureerde herrie te maken,
waar je thuis de politie voor aan de deur kreeg.
Wel speelden wij  (wij wel hahahah) echt op die oude rommel,
die nu chique vintage heet hahaha
Elk tijdperk kent zijn beperkingen namelijk hahahaha
En niet te geloven, soms sampelen ze tegenwoordig die oude sounds,
omdat het allemaal niet zo mooi  mag klinken. Ook de roze en de witte ruis.
Het moet leven. Ajemen.
Het moet roots hebben noemen we dat dan :)
Nog steeds geldt:
Muziek klinkt het best AM, FM is voor watjes.
Sorry dat ik afgedwaald ben hahahaha
Ik rust mijn Kees met:

making HARRY in the eighties

daar ging het over
tja en dat was wat anders dan de huidige industrie.


note.
Hey Joe voor het eerst gerecord door the Leaves.
Niemand weet eigenlijk wie het geschreven heeft.
In elk geval niet Jimi.
Misschien was het de buurman van Leo.
Vast wel.
:)

 

...............

 


HERRIE maken in de jaren 80 - making HARRY in the eighties - in verschillende bandjes - in different small bands :) - lachen - laughing - lol - lol We deden het allemaal !!!! bijna allemaal vanuit onszelf :) Tja er viel weinig te kiezen. Soms..... met een bietje hulp van mensen die wel iets konden :) Die waren er toen ook al niet zo veul. En er viel weinig te googlen en te youtuben. You’re on your own mate :) Je lag dagen te kloten met een pickup en die naald maar op en neer gooien, om de lyrics en akkoorden van een song te vangen. Zo zong Joe Cocker regelmatig in moeilijk verstaanbaar engels. Wat zegt ie toch......die gekke Joe....? zeiden we dan :) Echter Joe wist zelf ook niet altijd waar ie over zong. Vaak ging het er fonetisch aan toe en was er nauwelijks ‘n idee over de tekstuele inhoud hahahah. Ach dat engels moet je niet altijd serieus nemen :) Gaat ook vaak nergens over. Vertaal de meeste liedjes maar eens. Ge lacht oew eigeh echt kapot. Wah dachteh van “Hey Joe” van Jimi : “Hee Jan waar gade gij heen mee dah geweer in oew hand” “ik ga dah ouwe wijf van me kapot schieten” “want ik zag dah ze lag te kloten mee un andere vent” en of het al niet genoeg is gaat ie ook nog naar Mexico. Over de heuvels. Dat dan weer wel. Terwijl het enige Mexico wat wij kenden, was het Mexico van de Zangeres ZN (M.S.) :) Und so weiter. Dat leverde toch een fraaie hit op in het engels. In het nederlands zou het een stuk lastiger geweest zijn destijds :) Kijk daar word ik dan vrolijk van. Engels sloeg de maat. Want wij hier.....dachten....., heeeee.... engels, warempel heuse liedjes dus :) Credo was: als het maar groovede en lekker bekte. Maar hee wel int engels. Ennieweg. We plukten het moment en klaar. Meer hoefde dat niet te zijn. Wel ! ploeteren en erg autodidact. Dah wel. Een beetje hoort dat ook zo. Je moet bloeden en lijden om tot iets te geraken. Geld hebben werkt in je nadeel. Weinig tot geen geld hebben, geeft een beter resultaat. :) Tot de bodem gaan. Explorerend ontdekken, op je bek gaan en er weer tegenaan. Geen kant en klare sjablones. Want laten we eerlijk wezen, rock & roll kun je niet op school leren. Op geen enkele. Echt niet. Dat is een buitenschoolse activiteit. hahaha De meeste mensen komend van rockacademies, klinken grosso modo hetzelfde. Leve de pluriforme uniformiteit hahahaha Beheerst dat wel :) En ook al technisch. Maar hee waar is het avontuur en de zielepijn? Muzikale boekhouders, boekhoudende muzikanten, met een termijnplanning en omlijnde prognose. Longitudinale planning hahahaha met uitzicht op de horizon. Want stel de vraag: “Hoe zou Jimi Hendrix geklonken hebben na de rockacademie in the pocket? ” Witteh gij ut? Ikke nie... Ik vrees het ergste. We zouden hem waarschijnlijk niet gekend hebben. Het is toch een straatding geen instituutding. Helden worden geboren, niet gemaakt, op geen enkele school. “alle scholen zijn boring”,”buiten is het te doen hahhah” :) Dat was en dat is. Hier en daar een uitzondering maar hee die zouden het zonder ook wel gered hebben. Wilde echt de blues hebben, moeteh shit hebben meegemaakt, zoiets. Als het ergste wat je meegemaakt hebt is, dat de hagelslag op was :) is het lastig te vertolken dat je werkt in the chaingang en dat the woman gone is. :) Een beetje ervaringsdeskundigheid is wel handig hahahah Ennieweg. Wij planden helemaal niks, daarom werd het meestal ook niks :) Wij dinnen maar wah. De fun van het moment. (dinnen is braba voor deden) Heb je tegensworrigs een mooi promoverhaal met mooie geshopte beelden, dan bende al goed op bezig jongeh. :) Oh okay ge moet ook een zangcoach hebben, sorry was ik vergeteh :) Zijn de ad libs van Marietje hip dan gaan we ineens ook allemaal zingen als Marietje. En waar komt die idiotie vandaan om met een wintermuts onder bloedhete camera's te gaan staan hahahaha .....hoogst ongemakkelijk lijkt mijnnnn. Eens beperkte zich dat tot de reggae, maar dat kan ik dan weer klimatologisch goed plaatsen in Jamaica. :) Met al die pretsigaretjes maakte dah ook nie zo veul meer uit daro. Lijkt me ook dat je zo afgeleid wordt door al dat geknetter onder die muts. Ennieweg. Steeds vaker drukken wij ons uit in superlatieven: “oh mooi, oh ge raakt wel iets bij me, ja ge maakt wel iets bij me los” :) En soms is dat ook zo, maar.... Men roept instant emoties op in een blink of an eye, alles moet immers snel. En hele presenterende teams janken meteen aan omdat ze aan pappa's, mamma's,broertjes, zusjes, lammetjes en gevulde koeken denken, van weleer. Het moet wel in 1 take liefst, anders teveel emotie en make-up correctie voor 1 dag. Ben je een stoere man dan is het zo mooi, als je je emoties kan delen :) met een groot publiek. Maarrrrrr waar is de tijd van in je eentje janken? Nee hupla janken maar dan wel voor publiek. Dat geeft krediet hahahah. Ennieweg. Meisje schrijft een mooi liedje. Niet meer niet minder. Met of zonde rijmwoordenboek. Substitueer iedere keer een andere persoonsvorm bij de 2de persoon enkelvoud "je". En ge krijgt een indrukwekkende lijst mooie vergankelijke momenten :) Mooi is mooi :) En is best mooi ook. Met vlagen erg mooi. Maar doe toch gewoon. Begint een of andere mongool op tv, die zich docent songwriting noemt, heb nog nooit van de man gehoord, een analyse erop los te laten. Das nou typisch Nederland. En een of andere scheikundige die het heeft over luikjes die opengaan in je autobiografie. Luikjes in je brein. Sjonge jongeh, ik kan wel jankeh. Er zijn zo veel mooie platen, je komt tranen tekort. Vroeger noemden we dah alle 13 dood. Sowee, don’t you overdrive. :) Want tis wel behoorlijk overdriven. Ennieweg. Het copycatmechanisme is echter groter dan ooit. En de clichés vliegen je om de oren. Er wordt gejat zonder blikken of blozen . We componeren er plakkend op los en natuurlijk gaan we meteen voor de originaliteitsprijs. De eerste prijs niet de tweede. Niet vergeten! Ennieweg. Laat vooral regelmatig het woord “Amerika” vallen. Dat daar wel degelijk de basis ligt. Bijvoorbeeld dat je daar iets mastert of mixt, want dan klinkt het ook beter hahaha. Kunneh ze hier nie! Het komt de song ten goede zullen we maar zeggen hahahahaah Alles is daar origineel, alles is daar uniek, dat leer je elke avond op tv waarin bands 1 minuut optreden. Wel knap vaak om binnen 1 minuut tot überhaupt iets te komen. Het is ongeveer de tijd die ik nodig heb om mijn plectrum uit mijn portemonnaie te halen :) En...snelheid is geboden want de autocue loopt door. Maar als je het daar dus aantreft heb ik begrepen,dan....... is het kwaliteit. Verdorie... het is dus de kunst dat je daar terecht komt. Welk een magistraal podium dus. Want je verkoopt eindelijk weer eens iets en je mag in de betere nederlandse muzieksnackbars optreden. Het ! idee om uit de impasse te geraken. Want de crisis is meer dan alleen een economische crisis. Zo niet blijft het sappelen. Alhoewel men Piet Veerman daar de beste nederlandse zanger ooit noemde. Kijk daar raak ik nu behoorlijk van in de war hahaha Het engste is dat het ook nog allemaal heel echt, authentiek lijkt. :) En dat niemand onderkent dat het met die originaliteit best wel meevalt. Maar niemand doet zijn bakkus open. Hoe vaak kan het wiel uitgevonden worden.? Avond aan avond komt er iemand voorbij die de en het beste in iets is, dat moet toch een keer op zijn hahahaha Al die "besten" dan bedoel ik :) Hoe frustie zitten hele volksstammen in de bank te kijken, die denken en ik dan ? ik ben toch eigenlijk ook best wel de beste hahahaah Ennieweg. Ken je klassiekers en je hoort het jat en plakwerk. Dah gift hillemol niks, maar hee doe dan gewoon normaal hahahhaha En zeg.... Ik vind het gewoon leuk om een beetje te rammelen in een bandje :) Maf brilleke op, vlot hoedje, snel kapsel..... Ach.....beter goed gejat dan etc... De kunst is intelligent jatten. Dan lijkt het een heel eind op een eigen stijl namelijk :) Plaats het in een goed frame, met duidelijke woorden waar niemand om heen kan. En je hebt meteen een concept aan je broek hangen, wat je het jouwe kan noemen. Dat heb je dan mooi in de pocket. Ennieweg. De koek is een heel eind op. Vraag het maar aan Leo Blokfluit, geef de man wel even de gelegenheid te googlen. Niemand kan zoveel wiki op een rijtje paraat hebben. Geeft wel leuke wonderboy tv. Want wie zou nu ooit op de gedachte gekomen zijn, dat Hey Joe eigenlijk geschreven is door Piet Bambergen van de Mounties. Dank je leo. Ennieweg. Eigen identiteiten moet je met een zaklampje zoeken. Of men crosst over door tig stijlen te tumtummen, tot een draconische gevalletje, met het gevoel van een stoeptegel. Tja. Goed gespeeld dat wel. Ok moi. Wij grooveden erop los en als dol gedraaide boswachters snoeiden wij het liedjesbos. :) Pretentieloos, gewoon omdat het zo lekker is om een bak gestructureerde herrie te maken, waar je thuis de politie voor aan de deur kreeg. Wel speelden wij (wij wel hahahah) echt op die oude rommel, die nu chique vintage heet hahaha Elk tijdperk kent zijn beperkingen namelijk hahahaha En niet te geloven, soms sampelen ze tegenwoordig die oude sounds, omdat het allemaal niet zo mooi mag klinken. Ook de roze en de witte ruis. Het moet leven. Ajemen. Het moet roots hebben noemen we dat dan :) Nog steeds geldt: Muziek klinkt het best AM, FM is voor watjes. Sorry dat ik afgedwaald ben hahahaha Ik rust mijn Kees met: "making HARRY in the eighties" daar ging het over tja en dat was wat anders dan de huidige industrie note. Hey Joe voor het eerst gerecord door the Leaves. Niemand weet eigenlijk wie het geschreven heeft. In elk geval niet Jimi. Misschien was het de buurman van Leo. Vast wel. :)