november 2014
Image

Musis Sacrum
1958
My First Stage Ever
It could have been worse :)
Musis Sacrum Arnhem
Gewijd aan de Muzen.
Mijn te bewandelen pad.

De eerste voortekenen.
Ik was in “de Heer.”
Gerekruteerd op de lagere school
als een potent kind kwa zang :)
De Maria Reginaschool, Zwanebloemstraat.
Arnhem-Zuid.
Godsdienstles van Kapelaan Vijfeijken.
Opgevallen door excelente vocale capaciteiten,
bij de song “de Herdertjes lagen bij nachten.” :)
zeg maar Thé Voice Of Arnhem@thattime.
Met nog 2 andere leerlingen geselecteerd.
Voorzingen bij het koor van de H.Sacramentskerk.
Ballotagecommissie! de toets doorstaan.
Alt......
Mij was het lot beschoren van “alt”.
Een alt geeft body aan een koor.
Valt echter absoluut niet op.
Een alt is iemand die geen interessante stem heeft,
niet vals, wel vast, maar......................
kwa zingen zou ie het niet rukken bij de Voice of Holland.
Want daar zitten ze te wachten op kunstzang,
heel hard, zo hoog mogelijk
en liefst onverwacht uitpakken,
het plotse schrikeffect, de surprise,
want dat wordt artistiek bevonden
en dat noemt men dynamiek hahahah

Ook met veel krullen via een omweg
naar het einddoel toe zingen,
de zogenaamde@lips.
Een veelvuldig ingezet stijlfenomeen,
ben je daar goed in dan gooi je hoge ogen :)

Gewoon zingen isterniemeerbij :)
Is te gewoon.
Zingen van oorsprong verhalen vertellen,
verworden tot effectbejag.
Veel wereldsterren zouden met deze Noordhollandse Oliebollenkraammentaliteit,
bij de voorrondes al naar huis gestuurd worden :)
We draaien om voor geluid en hoog-laag en hard-zacht,
de inhoud ach who gives a fuck!

What about?
Denk aan Bobbie Dylan en Leo Cohen.
Geen plaats meer voor deze prachtmensen :(

Eenmaal per week repeteerden wij in de kerk
van 19.00 tot 21.00 uur.
En dah was laat op onze leeftijd,
alleen al daarom zat ik bij het koor hahaha.
Missen uiteraard in het latijn.
Kende binnen de liturgie van buiten.
Geen idee waar we over zongen,
als we maar tegelijkertijd vertrokken
en tegelijkertijd arriveerden
en zeker niet vals :)
Vals was een zonde.
Niet zuiver zingen werd beloond
met het royeren van de clubledenlijst.

Allerlei missen.

Vrolijke missen als er iemand ging trouwen.
Toen zeker nog vrolijk in aanvang
daar de afloop nog niet vast stond :)
Veel koppeltjes halen immers de eindstreep niet.

Maar ook requiems van Mozart e.d.
Niet altijd even vlot en lollig in het gehoor liggend :)
Zwaar en plechtig.
Beladen tranentrekkers.
Mag er nu graag naar luisteren in de herfst.
Les feuilles mortes.
Thermostaat op 20.

En ook gewone songs uit de losse pols.......
“Kom mee naar buiten allemaal
dan zoeken wij de Wiele Wiele Wielewaal.”
Werelds repertoire.
De secularisatie deed haar intrede.
De ondergang werd ingezet
en bereikte haar hoogtepunt met
The Voice Of Holland.......... :)

Welnu...............
De kroon op onze inspanning.
Een optreden in het Musis Sacrum.
Gewijder konnie in Arnhem.
Big Thing.
Dus geen kattenpis............
wel waren we allemaal geüniformeerd.
Geen onderscheid.
Hetzelfde tenue dus.
Wit overhemd, donker blauwe stropdas, korte broek,
en ik geloof zwarte sokken en zwarte schoenen.
We repeteerden boven in de kerk,
met de wenteltrap omhoog naar het koor,
een groot balkon dat uitkeek over het middenschip van de kerk, richting altaar.
Het rook er naar wierook en natte handdoeken.
Niks voor de astmatici onder ons.
Repetities verliepen met harmoniumbegeleiding.
Inclusief hijg en piep van de aanzuigende blaasbalgen.
Soms met orgel.
Gigantisch volume, waardoor we vanzelf ook meer gas gingen geven om er bovenuit te komen.
De ademsteun was geboren.
Mijn moeder was trots op me.

Repeteren ‘s avonds op die leeftijd was spannend,
in het donker heen en ook weer terug.
De hele Huissensestraat af vanuit de Wederikstraat.
Samen met een ander nog aardig zingend jongetje, Roelie :)
Belletje trekkend en rennend gingen wij naar huis.
Bijna in de korte boks pissend van de spanning.
Sensationeel !

Zo ook diezelfde kriebels.......
Het optreden in het Musis Sacrum
was de kers op de slagroomtaart.
Schitterende zaal, veel pluche
en een overweldigende akoestiek.
Wat akoestiek was wist ik toen nog niet.
Maar wat ik wel wist is...........
dat het mooi klonk en dat is wat telt :)
Ge moet niet al die moeilijke woorden willen kenneh...........,
ze leiden immers alleen maar af van de ware emotie :)
Het verhullen van dat wat er toe doet :)

Wij zongen in dienst van de Heer werd ons verteld.
Maar de enige Heer die ik destijds diende,
was de gevulde reep van “de Heer”,
pure sjokla gevuld met advocaat,
ook al van “de Heer.”
Lekker.........
Dichter bij den Heer kunde niet geraken.

Jammer dat we het toen niet even hebben kunnen vastleggen met een iPhoontje.
Ik had me zelf daar wel willen zien staan.
Trillend als een espenblad op de stoomboot van Sintereklaas en zijn zwarte slaaf hahaahh.
Maar ja ik moet het doen uit mijn hoofd
en met een lullig fotootje rechtsboven
en een andere Heer die de maat slaat.
Immers de Heeren dicteren
en wij zijn de discipelen
en geven gehoor
en brallen uit volle borst met ons koor.
"Ga door, ga door."
In het latijnsss hhaaaa
uitsluitend in het latijn.
Het moet immers ergens over gaan :)
en dat 57 jaar geleden
pfffffffff.................
I was 7 going on 8
— in Arnhem.

 

https://www.youtube.com/watch?v=6PkexYtvsWk