https://www.youtube.com/watch?v=1309MEQ4b30
watch!
Vandaag eens lekker actueel een release 5 dec. 2008 :)
Oeijoeijoei allemaal "Zwarte Pieten" op een enkele Pool na,
die ook nog eens de directeur van “het hele spul” was.
Dat was toen nog eens een mooi Sinterklaaskadootje.
Geen film voor Geertje hahahahah
“Allemaal illegalen en een zwartwerker.” :)
Oh wat een mooie film en wat een lekkere muziek !
Petje af en diepe buiging ook voor Beyoncé,
die Etta james speelt en voor mij dat ook is.

watch!

“Cadillac Records”
Wat een gave vette film.
Ik heb  hem nu voor de 3de keer gezien.
En beter dan ooit ..............  snap ik :

“Hoe hard een blanke ook zijn best doet,
hij zal nooit dé Blues hebben.”

We kunnen het imiteren
en als we snel voorbij fietsen
lijkt het er in de verte op.
Maar de ziel van thé Blues is Black.

Wij kennen hier vooral dé weekendblues,
die de bierpomp doet stromen.
Het lijkt bij ons ook vaak
op een verkleedpartijtje,
een act met de attributen van toen.
Wij kleden ons in een ruiten bloesje en een giletje met rijgveter.
Ook wij kopen die dobro, die Bluesharp en die tweed-amp.
En diejen hoed mee dollars op de rand staat ons goed.
Echter Thé Blues is echt Black.

Wij luisteren ons aandachtig suf :)
Hoe doen die jongens dat toch?
We spelen wat af
en we mixen wat door mekaar op onze computers,
om tot een eigen identiteit te geraken.
Immers : “Nowadays No Blues Without Computers .”
Maar juist die technische beperkingen van weleer
zijn mede soundbepalend.
Men was creatief met wat men had.
En men had Thé Blues.

Oh Yeah wij willen die stijl wel.
Wij hebben zelf niets vanuit ons verleden,
wat kwa muziek ook maar iets met dé Blues van doen heeft.
Onze klok slaat klederdracht en klepperfolklore nahahahah
Ook Volendam komt niet in de buurt :)
De nulerfenis.
Dus lenen wij en jatten wij wat af,
om onze eigen identiteit Thé Blues in te blazen.
Ook geven wij het de naam: “Blues & Roots.”
Eigenlijk tegen beter weten in.
Die stijl heb je,
die kun je je niet aanmeten.

Slechts een enkeling heeft er zijn eigen ding mee kunnen doen.
Noem een Rory Gallagher die tot een geniaal creatieve mix kwam,
van eigen ierse achtergrond en dé Blues.
Maar het zijn er slechts een handvol,
die we met een zaklampje moeten zoeken.
Merendeel plagieert, kruisbestuift
en maakt er spierballenmuziek van.
Bluesrock.
Een enkeling komt boven het maaiveld uit.
Veel eenvormigheid en veel op elkaar gelijkend,
vervallend in dezelfde dreun,
die we voor het gemak “de shuffle” noemen :)
Absoluut gezellig maar.......
dé Blues blijft zwarter dan zwart.

Wij zoeken die sound.
Zij !!! hadden die sound.
It Comes Naturel.
Little Walter met z’n Babe.
Howlin’ Wolf met zijn Whoooooooohaaaaaaaa.
Willie Dixon met zijn Whole Lotta Love.
En wij maar denken dat het van Led Zeppelin is.
Dat is het verschil.
Thé Blues is Black en blijft Black.

En als je niet weet wat het is,
om juist vanwege een andere kleur
in de hoek te worden getrapt,
ook nu ! nog, zul je nooit die Blues hebben.
Het is alleen wat intelligenter moderner verhuld,
we hebben immers een wetgeving :)
Een blanke kan dat nooit voelen,
hooguit proberen te begrijpen.
Thé Soul Of Thé Blues Is Black.
It ain’t over...............

Het ergste wat de gemiddeldé Bluesmuzikant in NL meemaakt,
is dat de hagelslag op is en dat hij naar de winkel moet.
Zonder die echte Weltschmerz nooit geen “echte” Blues.
Wel amusement.
Soms ook mooi amusement.
Maar geen Blues.
Thé Blues is Black.

Toen was Blues ook amusement,
maar let wel amusement “surplus.”
Een Way Of Life.
Niet iets waar je voor kon kiezen vanuit luxe,
maar iets dat zich opdrong als ‘n realiteit.
Door de week een goede baan
en in het weekend zingen over de ellende van het bestaan :)
Das geen Blues.
Das alleen zeilen als het zonnetje schijnt “)
Blues is 24/7.
Vandaar dat Thé Soul Of Thé Blues Is Black.

Tja illustrerend daarvoor is Mick Jagger die tegen Muddy Waters zegt,
dat hij zijn band heeft vernoemd naar een song van hem.
“Rollin’ Stone” :)
Hoe Muddy kijkt en commentaar geeft.
Of eigenlijk geen commentaar geeft.
Non-verbaal klip en klaar.
Helemaal niet muddy, maar helder. :)
Je ziet het hem denken.
Geniaal..........
Thé Blues is Black.

Moeten we dan onze activiteiten staken op de weg van :
“Life is a hard and rocky road?” :)
Tuurlijk niet.
Keep up thé good work,
it’s still a lot better than
Hoompahpah....hoomp..... from Little Franky thé Builder :)
“Have you even for me,
make some time for me free hahahaha”

Maar let wel....

Blues Is Black.

wiki:
Cadillac Records is a 2008 musical biopic written and directed by Darnell Martin. The film explores thé musical era from thé early 1940s to thé late 1960s, chronicling thé life of thé influential Chicago-based record-company executive Leonard Chess, and a few of thé musicians who recorded for Chess Records.

The film stars Adrien Brody as Leonard Chess, Cedric thé Entertainer as Willie Dixon, Mos Def as Chuck Berry, Columbus Short as Little Walter, Jeffrey Wright as Muddy Waters, Eamonn Walker as Howlin' Wolf, and Beyoncé Knowles as Etta James. The film was released in North America on December 5, 2008 by TriStar Pictures.

Proef op de som:
As ge niks te doen het.............. vergelijk
I’d rather go blind van Fleetwood Mac
met de versie van Etta James
en het hele verhaal hierboven is meteen overbodig.
Doe maar eens :)

Vandaag begin ik met de opname van I’d rather go blind.
Dit nummer heb ik altijd al eens willen opnemen.
Maar het kwam er nooit van.
Gewoon voor onszelf.
Mag dat dan?
Ja dat mag hoor.
As ge maar niet denkt dah ge de Blues het...
want om 18.30 uur wordt hier gewoon lekker gegeten hahahah

“Dit was mijn opstel voor vandaag.
Meester is het lang genoeg ?”