ZWEMBROEK

DE BADMODE 1974.
44 jaar geleden was het ook wel eens heet.
Hier bij ons vader en ons moeder achter in de tuin.
In d'n Bitswijk.
Op het Muziekplein 54.
Ik zat toen al in de muziek mensen.
Vattum?
Muziek?
Plein?
En het was heet.
-----------------------------------------------------------------------
Er was ook een Gitaarstraat maar daar wilde ons vader niet wonen, hij wilde over een veld uitkijken :)
En ook een Mandolinestraat.
Maar daar waren we het thuis unaniem overeens, dat dat een fluitje van een cent was.
Gut maar eens de hele dag naar een mandoline luisteren, ik zeg oe dit, ze gaan er beiden aan, de mandoline en mandolinespeler :)
Ga maar in Italie zitten janken bij nun mislukte pizza.
-----------------------------------------------------------------------
In elk geval.
Brak het seizoen aan.
De stretchers uit vet en 24 uur paraat.
Mijn ouders lagen de hele dag in de zon en als het even kon naar Spanje.
Horizontaal.
Ik ging altijd mee.
Maar op een gegeven moment had ik het gehad met dat Olé-gevoel en diejen laffe Sangria :)
-----------------------------------------------------------------------
Mijn zwembroek straalt hier duidelijk code rood uit,
de hoogste alarmfase waar wij nog nooit van hadden gehoord.
Men zei gewoon wat een lekker weertje om niks te doen en te luieren.
Niks geen gelul over de poolkappen die aan het smelten waren.
Het is niet de eerste keer dat ze smelten hoor.
Anders hadden we ook nooit ginneh Fred Flinstone gekend hahahaha laat staan Jurrasic Park.
Nee nee dah heet evolutie
Ik denk niet dat we de evolutie kunnen versnellen en ook niet vertragen.
Het komt zoals het komt.
-----------------------------------------------------------------------
En mensen met allerlei wetenschappelijke theorieën,
das mooi maar eigenlijk weten ze het ook niet.
Zo zijn ze mooi van de straat want ge kunt beter zoiets beweren dan knutselen aan nun bom.
Immers een bewijs schrijven voor iets kun je altijd,
als je erin gelooft namelijk :)
-----------------------------------------------------------------------
Anyway.
Iets waar ik erg goed in was
was in niks doen
en dat ik heb verheven tot een ware levenskunst.
Nu nog.
Als ik een stretcher zie, hupla dan ga ik meteen liggen, kan niet verrekken waar.
Zo heb ik eens een paar weken doorgebracht in de showroom bij de Wit in Schijndel.
Ja dan moet je van hier zijn,
als je dat wilt begrijpen.
-----------------------------------------------------------------------
Liggen is credo.
En wees eens eerlijk ziedeh mij zo lopen?
Dah kan toch niet!
Ik had toen helegaar nog geen voeten.
Met dank aan de fotograaf ons mam na een fles sherry hahahaah en haar vaste hand.
-----------------------------------------------------------------------
Het Muziekplein.
Ik zeg wel ik zat toen al in d'n muziek maar dat is gelogen.
Mijn eerste bandje werd pas een feit tegen de 30.
Daarvoor deed ik wat mij van thuis was meegegeven.
Studeren en werken.
En het was Floor Tuk die bij mij in dezelfde straat woonde een paar huizen verder
en die bij mij bij de nonnen zat in Veghel.
Ik was zo ongeveer 19 denk ik, ongeveer dan hee.
Ik had een kaal gemaakte Egmond Pijl en Boog.
Ooit mijn trots en toeverlaat waar ik Ramona van de Blue Diamonds op trachtte te spelen toen ik 10 jaar oud was in Arnhem.
En Floor was toen al een begenadigd gitarist.
Dus hij haalde er echt wel een geheel andere Ramona uit.
Pffffffffffff dat kon die gitaar dus ook.
Bij mij op mijn kamer deed hij dingen op die gitaar die voor mij geheel achter de horizon lagen.
Zeg maar als je iemand zo goed ziet spelen dat het lood je in de schoenen zakt.
Maar dan ben ik toch uit een geheel ander hout gesneden.
Als ik iets niet kan slaat eerst de frustratie toe om vervolgens om te slaan, erop af te gaan om net zo lang tot bloedens toe te pielen, dat het godnondejuuu op Ramona begon te lijken, zeker naar na een Indische Rijsttafel mee veul samballllll.
-----------------------------------------------------------------------
En Floor hij nam me mee naar een repetitie want hij speelde toen al in bands.
Kan me Rosmalen/Den Bosch herinneren met Mindgarden?
voorheen Eh Dinges en nog verder terug the Mods uit Den Bosch
Met Wim Hartjes, Jantje Zeegers, Appie Kamphuis.
Allemaal helden.
Goede musici.
-----------------------------------------------------------------------
Naar ik me herinner had Floor een Seafoam Green Fender Stratocaster? Een beauty.
Waar je nu een vermogen voor betaald. Denk aan 18.000 euro en meer. Custom Color.
Floor speelde soepel de meest ingewikkelde licks en dat zette me aan het denken, dat wilde ik ook.
Als ze optraden stond ik vooraan het podium, hersenfoto's te maken om eenmaal thuis de negatieven te ontwikkelen.
-----------------------------------------------------------------------
En bij Ebben ( de winkel!) kwam daarna mijn EKO LP imitatie,
een black beauty uit Italie en daarna is de gitaarstorm nooit meer over gegaan :)
Maar niks les, niks rockacademie,
alles met een platenspeler de naald op en neer schuivend,
net zolang dat het nog steeds niet klonk hahahaaha
Maar met als voordeel, dat je wel!!!!!! jouw stijl ontwikkelde.
-----------------------------------------------------------------------
Nu is er een overkill aan lieden met dezelfde insteek, dezelfde sound, hetzelfde hoedje.
Immers hun achtergrond heeft teveel gemeenschappelijk.
Tutorials op YouTube, Rockacademies, uniforme gitaarlessen.
Stel je voor Jimi Hendrix op het reguliere onderwijs zijn stratocaster in de fik stekend,
ik vrees dat je dan wel een probleem hebt hahhaha
-----------------------------------------------------------------------
Van al de helden van weleer die tegenwoordig in een lespakket worden geduwd,
heeft er gene ene nun mixolydische ladder moeten leren zoals dat nu in instituten plaats vindt.
De meesten waren zwaar autodidact en ook nog eens aan d'n drank, d'n drugs en de wijven.
Das ze daar maar eens een #metoo boekje over open doen hahahahaha..... maar daar hoorde niks van hahahaha
Want dat gaat teveel zendtijd in beslag nemen hahahha
Alhoewel ik denk dat dat wel eens mee kan vallen, de ware klappen vallen in de zg.nette hoek van priesters en het hoger management de hierarchische pikorde met een maatkostuum maar meer met een accent op die pik dus.
De wolven in schaapskleding.
Just kiddin'
Anyway I made my point

goede morgen
sjongeh
het is mistig
mensen oppassen in het verkeer
blijf maar thuis
precies 20 jaar geleden was het net zo mistig
1997
zo mistig
hij :) bleef ook in de kamer hangen
overigens ziet U mij hier heel modern
zonder wifi
op een telecaster custom uit 1972
geen idee waar die nog is
alles was zo mistig toen