Mijn zachte vriendjes.

Blij met mijn nieuwe snarenwonderkes.
Vers uit Goch Dld,
hier gerade über die Grenze.
Ze doen het het beste als je ze met Silan vertroeteld.
Kleurrijke rakkertjes, lekker zacht,
oogstrelend en oorverdovend rustig.

Wah serieuze hardware aan de muur
heeft moeten wijken.
Weg met de ballast mensen.

Als ge op 1 gitaar oew verhaal niet kwijt kunt,
dan kunde het op 10 al helemaal niet meer.
Ze zorgen alleen maar voor onrust in de keet.
Piepkraak, omschakelen,
stemmen, besnaren, sjouwen
en wtf niemand die het hoort,
op een groepje exoten na ,
die ook gitaar speelt hahahaha

En daar komen we niet voor,
we komen op ! voor de gewone mens,
die een mooi stukske muziek wil horen.
En niet geïnteresseerd is in een egotrip snarenomkleedpartij.

Hangen ze niet schattig?
En ze doen niks,
ik verwacht ook niet
dat ze iets gaan doen in de nabije toekomst.
Tenzij om 12 uur ‘s nachts de klok slaat
en alles mogelijk wordt.

Heerlijk die rustige muur.
Ik speel toch alleen maar op mijn Charlee,
al sinds mensenheugenis.
Die kan van Jazz naar broekspijpwapperde Rock.

En soms een nummerke akoestisch.
Niet teveul
want we zijn het kampvuur hier thuis ontgroeid.
En ik heb altijd de neiging
mijn padvindersuniform aan te trekken

Ja en bassen moet ik op een bas,
op iets anders gaat niet lukken
Nog ‘n teleke mee ‘n Fishman in de brug
en ik kan op reis...............

De koffers heb ik jaren geleden ritueel verbrand,
Gigbags dah is het helemaal,
kunde mooi unpluggen en opvouwen na afloop.
I like to travel easy and fast.

Nu nog iemand die een opblaasversterker uitvindt.
Kwa opblazen dan na het spelen aub......
niet tijdens, want dat is zonde van de gereden km's