Jeff Healey
While My Guitar Gently Weeps
(G.Harrison)
http://www.youtube.com/watch?v=BjJORx8xnnA
Wat een held.
Wat een unieke speelstijl.
Wat een sound.
En wat een aardig mens.
26-7-1998
Mocht Take It For Granted voor hem openen in het Noorderligt te Tilburg.
We hadden er al een paar keer gestaan en het was een feest om daar te spelen.
Zeg maar de Poptempel toen van Brabant.
Naderhand het huidige 013 op andere locatie.
Daar hebben we ook nog een keer of 3 op het hoofdpodium mogen staan, maar het kwam nooit in de buurt kwa sfeer  en gezelligheid van het Noorderligt.
Dit terzijde :)
Jeff speelde met 2 pedalenbakken rampetamp vol. Een voor zijn linkervoet  en 1 voor zijn rechtervoet.
Ik heb nog nooit iemand met zoveel pedalen zien en horen spelen.
De pedalen lagen gespiegeld in volgorde en alles uiteraard stereo dus.
Hartstikke blind en  alles 100% spot on raak met de handen en de voetjes en een supersound.
Onvoorstelbaar.
Super optreden.
Super aardige gast ook backstage.
Gewoon normaal, ben daar ook menigeen in andere settings tegen gekomen die niet over de eigen schaduw heen konden springen hahaha.
Welnu het verhaal.
We hadden gesoundcheckt en we waren klaar.
En ik stond studie te maken van Jeff’s gear :)
En zag dus al die pedalen.
Het snode plan werd opgevat om een en ander van plaats te verwisselen.
Om een totaal unieke eenmalige sound te verkrijgen.
Zeg maar als hypothetische vrij onzinnige grap, bij nader inzien leek het het dan ook handiger dit onderdeel van de show maar over te slaan. Foutje bedankt. Toen ik dat backstage vertelde kwam men niet meer bij. haahahhaa
Anyway hij is veel te vroeg heen gegaan.
Maar hij heeft een  aantal prachtige platen nagelaten.
En als iemand de gitaar kon laten huilen was hij het wel.
Maar wat mij betreft had zijn legacy veel groter mogen worden.