And thé beat goes on.
In 1978-1979 schreef ik voor de KRO.
Ik werkte als freelance journalist voor het omroepblad “Studio”

In het kader van het digitaliseren van mijn zolder,
kwam ik nog een paar storiekes van me tegen.
Grappig as ge er van houdt.

Ik schreef voor mensjes tot en met de ondergrens puberteit.
Itemkes die actueel waren en die uitgestraald werden op de tv.
Meestal een week of 6 later.

Ook veel interviews,
menig sportheld heb ik gesproken,
terwijl ik zelf zo lenig was als een eiken wandmeubel :)
Het enige sportieve aan mijn body,
was de 14 cm van mijn pols tot en met mijn vingertoppen :)

Soms een beetje te stichtelijk moraliserend pseudo grappig taalgebruik.
De doelgoep op de korrel nemend.
KROooooooooooooooooohoohohohohoho
Het echte heavy idioom moest nog uitgevonden worden.
Of het er daarna duidelijker op is geworden?
Witte-gij-ut?