Mijn eerste serieuze verkering.
Hoe je heette dat ben ik vergeten :)
Oh ja het was Annemarie,
stom dat ik dat niet meer paraat heb.
Immers wij hadden grootse plannen voor de toekomst
en we kenden nauwelijks tot geen financiële zorgen.
Onze meningsverschillen spraken wij tot op de bodem uit,
zonder interventie van een mediator.

Menneke rechtsvoor ben ik.
Ik draag hier mijn rode bloesjes ensemble met vliegtuigjes,
van Addy van den Krommenacker,
gecombineerd met een kaki korte broek
en uiteraard bruine sandalen van de Bata :)

H.Gabriel kleuterschool, Middelgraaflaan Arnhem
1957
Juffrouw Jansen was mijn kleuterleidster
en tevens mijn heilige, trouw en toeverlaat.
Mijn beschermengel heette juffrouw Jansen.
Juffrouw Jansen was het !
Voor iemand met een bril was ze best knap :)
Gabriel zelf kenden wij niet zo goed
en hij was te ver verwijderd van ons kinderen.
Zo zou hij op onze schouder zitten als beschermheilige
en mee opletten als we de drukke Huissensestraat moesten oversteken.
Het leek ons toen al verstandig vooral ook zelf de ogen goed de kost te geven :)

Als het mooi weer was gingen we naar buiten.
Zeer modern voor die tijd.
Tevens had mijn beschermengel fotografie als hobby.
Zeer uniek voor een vrouw,
want toen waren die dingen echt nog mannendingen.
Mazzel dus dat we gekiekt zijn, anders nu geen herinnering in een verhaaltje.

Onze school was hemelsbreed ik denk zo’n 400-500 meter van de Rijn verwijderd.
We wandelden dan daarheen in een keurige gedisciplineerde rij.
Niet zo vlot modern qua opstand der horden anno nu.
33 kiddies, heb ze geteld op de klassenfoto.
We werden hier in groepjes gefotografeerd voor wah meer detail en persoonlijke aandacht :)

Eenmaal aangekomen vleiden wij ons neder
op een mals stukje gras langs de Nederrijn.
Zo te zien hier tegen de glooiing van de zomerdijk.
Met uitzicht op een brug, die ooit een brug te ver bleek.
Heelijk weertje en juffrouw Jansen, die er altijd zin in had, las ons voor,
totdat wij allen in een diepe transcendentale zomerslaap geraakten.
Zo relaxt.
Kan het me herinneren als de dag van gisteren.
No kiddin’..........Serieus!
Ze las voor uit “De Avonturen van Pinkeltje”, Dick Laan.
Vooral de omgevallen inktpot maakte veel indruk :)
Het gele boek voor de jeugd.
Nu op de lijst van schadelijke literatuur eh............ lectuur,
samen met het verderfelijke erfgoed van Zwarte Piet en Michiel de Ruyter.

Voorlezen was de ultieme traktatie die je als kind kon ondergaan.
Klinkt nu als komende van een andere planeet.
Ik denk dat je gelyncht wordt.
Want het moet tegenwoordig exploderen met lichtflitsen,
die een epileptische aanval oproepen :)
Maar de rust van voorlezen.
Het “een” zijn met zijn allen in concentratie voor het verhaal,
dat was prachtig.
In de klas ondersteunde de juf het allemaal ook nog eens met fraaie bordtekeningen.
Lekker statisch, neem gerust de tijd om er naar te kijken :) ain’t going nowhere....
maar rijk aan interpretatiemogelijkheden om je eigen fantasie de vrije loop te laten.
Dat is wat anders dan de meeste voorgekookte gedachten
die tegenwoordig geserveerd worden als iets leerzaams onderhoudend voor de jeugd.
“What you see is what you get”.........flash, pats, knal
Killing voor de eigen creativiteit.
Wel lekker rustig in de auto
met die iPadjes op de achterbank en de eurdupkes in.
FF stoppeh bij de Mek, ‘n paar euroknallers erin
en daar gaan we weer met zijn allen lekker alleen typend en turend op ‘n display :)
Ja dat boek waar ik het over had is uitstervend.
Dat boek is zo goed als dicht.
Nog eventjes......................
Maar dat wisten jullie natuurlijk allemaal al :)
Fijn weekend.
Ja kijk maar eens goed wat daar voor de deur staat.
Ge raaitut nooit :)
Surprise,surprise...................
Het Weekend !!!!!!!!!!!!!!!!