november 2014

 

Image

Musis Sacrum
1958
My First Stage Ever
Het zou slechter hebben gekund :)
Musis Sacrum Arnhem
Gewijd aan de Muzen.
De eerste voortekenen.
Ik was in “de Heer.”
Gerekruteerd op de lagere school als een potent kind kwa zang :)
De Maria Reginaschool Zwanebloemstraat.
Godsdienstles van Kapelaan Vijfeijken.
Opgevallen door de vocale capaciteiten,
bij de song “de Herdertjes lagen bij nachten.” :)
zeg maar Thé Voice Of Arnhem @thattime.
Met nog 2 andere leerlingen geselecteerd.
Voorzingen bij het koor van de H.Sacramentskerk.
Mij was het lot beschoren van “alt”.
Een alt is iemand die geen interessante stem heeft,
niet vals en wel vast, maar......................
kwa zingen zou ie het niet rukken bij de Voice of Holland.
Want daar zitten ze te wachten op kunstzang,
heel hard, zo hoog mogelijk en liefst onverwacht uitpakken,
want dat vinden ze artistiek en dynamiek hahahah
en met veel krullen via een omweg naar het doel ook wel @lips genaamd:)
Gewoon zingen isterniemeerbij :)

Eenmaal per week repeteerden wij in de kerk van 19.00-21.00 uur
En dah was laat op onze leeftijd, alleen al daarvoor zat ik bij het koor hahaha.
Missen uiteraard in het latijn.
Geen idee waar we over zongen,
als we maar tegelijkertijd begonnen en eindigden en niet vals :)
Niet zuiver zingen werd beloond met royeren van de clubledenlijst.
Allerlei missen.
Vrolijke missen als er iemand ging trouwen.
Toen zeker nog vrolijk althans daar de afloop nog niet vast stond :)
Maar ook requiems van Mozart e.d.
Niet altijd even vlot in het gehoor liggend :)
Zwaar en plechtig.
En ook gewone songs uit de losse pols.......
“Kom mee naar buiten allemaal dan zoeken wij de Wielewaal.”
Werelds repertoire.
De kroon op onze inspanning.
Een optreden te mogen doen in het Musis Sacrum.
Gewijder kan niet in Arnhem.
Dus geen kattenpis............
wel waren we allen geüniformeerd.
Geen onderscheid.
Hetzelfde tenue dus.
Wit overhemd, donker blauwe stropdas, korte broek,
en ik geloof zwarte sokken en zwarte schoenen.
We repeteerden boven in de kerk,
met de wenteltrap omhoog naar het koor,
een groot balkon dat uitkeek over het middenschip van de kerk, richting altaar.
Repetities verliepen met harmoniumbegeleiding.
Soms met orgel.
Gigantisch volume, waardoor we vanzelf ook meer gas gingen geven om er bovenuit te komen.
Mijn moeder was trots op me.
Repeteren ‘s avonds op die leeftijd was spannend,
in het donker heen en ook weer terug.
De hele Huissensestraat af vanuit de Wederikstraat.
Samen met een ander nog aardig zingend jongetje, Roelie :)
Belletje trekkend en rennend gingen wij naar huis.
Het optreden in het Musis Sacrum was de kers op de slagroomtaart.
Schitterende zaal, veel pluche en een overweldigende akoestiek.
Wat akoestiek was wist ik toen nog niet.
Maar wat ik wel wist is dat het mooi klonk en dat is wat telt :)
Ge moet niet al die moeilijke woorden willen kenneh...........,
ze leiden immers alleen maar af van de ware emotie :)
Wij zongen in dienst van de Heer werd ons verteld.
Maar de enige Heer die ik destijds diende,
was de gevulde chocolade reep van “de Heer”,
gevuld met nepadvocaat  ook al van “de Heer.”
Lekker.........