april '15

 

Image

Ongelofelijk die Hammondsound uit 1870 !!!!
Wij hebben onze Emil Ascheberg uit Dresden
een nieuw broertje gegeven uit Stockholm, Zweden.
De een uit 1880 de ander contemporain.
De ivoren toetsen van Emil verblijven nu op zolder
naast de geïmporteerde, opgezette,
mijn libido opkrikkende neushoorn hahahaha
Just kiddin’ want de Nord kan niet tippen aan het timbre van Emil.
Emil geeft warmte naast meer dictie en romantiek.
Terwijl meneer Nord zich het best rockend ontpopt.
Beiden zijn in gebruik onder het voogdijschap van Schubert en Jack.
De Nord gaat de studio in want op zondagochtend wil ik Emil horen.
In verband met een hernia blijft Emil gewoon staan.

Over de Ascheberg is nog wel een en ander te vinden,
maar veel is verloren gegaan in WO II, kwa archieven e.d.
Dresden heeft er onnodig veel van langs gekregen door de geallieerden.
Zinloze last minute verwoesting van deze historische Barokstad
met alleen maar civiele doelen. Niks strategisch militair.
Oorlogsmisdaad? is nog steeds de vraag.
Tja...... waar moet je dat tegen afwegen?
Iets op London en Rotterdam gooien was ook niet zo militaristisch zinvol.
Dus houden we het op een koekje van eigen deeg.
Sowieso triest wat er allemaal niet gesloopt is voor Jan Lul.

Er zijn nooit winnaars.
Nog nooit geweest ook.
Alleen maar verliezers.
Dus als ge ooit iets zout willen herdenken in mei,
dan mogen dat wat mij betreft ook best wel de historische panden zijn,
die allemaal naar de kloten zijn geholpen.
Anne Frank heeft immers al een te overladen programma kwa herdenkingsagenda...........
en 'n steeds dubieuzere duiding kwa authenticiteit.
En mensen blijven zichzelf maar reproduceren daar komt geen eind aan.
Oude panden daarentegen................
weg is echt weg................ :)
Zo herdenk ik persoonlijk in de maand mei het oude postkantoor in Uden,
das ook zo spijtig jammer weg....weg.....weg......... :)
Ik heb daar altijd met veel plezier aan het loket de postzegels gedaan.
Zie hem nog zitten meneer Hoefs,  de udense icoon der posterijen :)

Verders heb ik zo’n beetje het gevoel,
dat de meimaand herdenkingsmaand,
verworden is tot een aantal data op de monotoniekalender van ons festivalbestaan.
Een noemer zonder voor mij nog echte inhoud.
Veel festivals, veel feest en zuipen en weinig contemplatie.
Zoiets als de vakantieman van vroeger als ie de vraag stelde aan een Spanjeganger:
“weet U waar U nu bent ?” en dattie dan vervolgens in Helsinki zat te roeren met zunnen aanwijsstok :)
Zo groeit een huidige generatie op met de epische verdichting van een Anne Frank en de Soldaat van Oranje. :)
Alle ellende van WO II afgeslankt naar karakters waar we dan maar meteen een musical van hebben weten te maken.
Want ook ver na de oorlog is geld verdienen niet onbelangrijk hahahhaha.
Kort door de bocht?
Zal best.
Maar met de historie neemt men het niet zo nauw als daardoor het verhaal niet meer lekker loopt.
Het dagboek stond bij ons in de boekenkast en was min of meer verplichte opvoedingskost.
Een taalgebruik  dat mij als puber, geschreven door een puber , totaal vervreemde van een dagelijkse realiteit van een gemiddelde 14jarige.
Ook toen dames en heren!
Jawel van een geheel andere orde.
Maar ja daar was zij dan ook geniaal voor.
En Otto ook :)
Vooral met wat editwerk achteraf denk ik :)
En het internet afstruinend kon ik wel eens gelijk hebben ook :)
Maar ja het trekt nog steeds drommen toeristen.
En niemand zit te wachten op kritische geluiden in die mooie maand mei,
als de Koning door de grachten vaart in vol ornaat, met zijn vrouw :)
Het sprookje moet immers mooi blijven, ondanks ‘n afloop die bekend is.
Die kunnen we helaas niet herschrijven.

Eigenlijk moeten we maar eens kappen met wat dan ook te herdenken.
Houd gewoon die festivals
en maak je wat drukker om de shit in de wereld waarin we nu leven.
Ook al speelt dat zich niet af in een grachtenpand of op het strand.
Joop van de Ende weet altijd nog wel een gaatje te vinden om er een lollig decor omheen te realiseren.
Zoiets denk ik helaas toch wel.

Bijdewee...... Op de valreep nog even over Emil.
Emil und die Detektive
ist ein 1929 erschienener Roman für Kinder von Erich Kästner
Mijn eerste kennismaking met de duitse literatuur.
Bijna net zo spannend destijds als Bonanza, Lassi  en Corky het Circusjongetje :)

Maar we dwalen af.
Goh wat een mooi nieuw ouderwets apparaat die Nord,
ben er mee in mijn (k)nopjes.
En das mooi.
Met dank aan Marktplaats.

https://www.youtube.com/watch?v=g5CpbeyCS_o