augustus 2013
Image

Afgelopen donderdag 15 aug.
overleed  als bij  donderslag aan heldere hemel,
Peter van Schadewijk.
Vader,echtgenoot, drummer, bandlid en vriend.
Peter werd slechts 50 jaar.
Absurde leeftijd om te gaan.
Zoiets verwacht je niet.
Nog te veel plannen.
Peter studeerde aan het conservatorium in Arnhem
en had een voorliefde voor experimentele
niet platgetreden paden muziek.
Naast een geweldig intelligent en humoristisch mens,
een fenomenaal probleem oplossend drummer.

In zijn bio staat:
Drummer Peter van Schadewijk heeft veel ervaring opgedaan bij de theatershows van "Pluche En Plastic". Daarna was hij vaste drummer van rocktrio "Take It For Granted" en begeleidde artiesten als Thijs van Leer, Hans Dulfer en Rosa King. Peter is echter daarnaast altijd jazz blijven spelen in allerlei bands.

Met een voorliefde voor drummers als
Vinnie Colaiuta en Terry Bozzio.
Frank Zappa was meteen onze grote gemene deler.
Te gekkk !!!!!!!!!!!!
Ik had alles van Zappa  en Peter was ook Zappafreak!
en het was Zappa hier en Zappa daar........
Dat hoef je ook niet uit te leggen,
dat is net zoiets als het weer,
dat is wat het is.

Peter werd de!!!!! drummer van Take it for Granted.
Hij drumde bij ons van 1991 tot en met 1999.
En was medeverantwoordelijke voor 4 volle cd’s en 1 gedeeltelijke (zie pic)
Peter trouwde met Monic Kerstens
(conservatorium Arnhem vocals, tevens gastdocente aldaar
en werkzaam op de Lindenberg in Nijmegen o.a.)
Met Monic is Peter doorgegaan richting de jazz, funk, fusion
na TIFG.

We wensen Monic heeeeeeeel veel sterkte.

Peter, Netty en ik wij waren me een trio.
Mensen wisten er vaak geen raad mee
en noemden het bluesrock hahaha.
Zelf wisten wij wel beter.
Tig keer tig km’s werden afgelegd van snackbar
tot en met zaaltje zus en me zo
en ook mooie grote podia en festivals etc. etc.
Elk optreden was een avontuur van hoe het zou gaan aflopen.
Ik heb nog zoveel tapes, en cassettes,
maar tijd schiet tekort
en ik leef in het heden.

We zagen er ook niet speciaal uit.
Best wel truttig normaal heet dat geloof ik.
Gewoontjes.
En dan kwamen we bijvoorbeeld in Maastricht
op een of ander heavy festival als Geusseltpop
en dan speelden daar allerlei heavy hippe bandjes.
Geen namen, want dat kost vrienden op feestboek hahahah.

Anyway bandjes met de uiterlijke versierselen des rock and rolls,
de obligate plakplaatjes en piercings met dito ketting gerammel
en.... het niet te versmaden in ut engels ge-oh
tussen de nummers door :)

En dan arriveerden wij in onze middenklasser
alsof we naar kantoor gingen.
Peter met zijn van Bommel shoes
en keurig in het  overhemd  met dito haarschnittttt
en wij ach zagen er ook redelijk vt casual uit
alsof we aardbeien gingen plukken.

In ons contract  stond een kratje gemengd fris en wat water.
We kwamen immers om te spelen
en niet om interessant zuipend te doen.
TIFG kwam dan daar de boel afsluiten.
Hoofdact heet zoiets hahahaha
Gevraagd omdat onze recensies van de cd’s in OOR
en noem de toetie, veelbelovend lovend waren.

Maar de organisatie keek dan zorgelijk hahahaha.
Als dat maar goed zou gaan hahahahah
Want een bandje met de hele backline in een Opel Kadet
zou toch onmogelijk kunnen knallen :)
Narrowminded dipsticks!

Echter na de soundcheck, kwam men dan vragen,
gaan jullie dadelijk ook zo tekeer?
Waarop we beamend knikten en volmondig toegaven:
Ja  WIJ ! gaan dadelijk ook zo tekeer hahahahaha

ohhhhhhhhhhhhhhh

We want moren en encore :)

Dat was TIFG met  Peter.
Compromisloos en de grenzen verkennend
van creatief muziek maken,
zodat het ook voor een toehoorder te pruimen was,
maar vooral voor onszelf erg gezellie zou zijn.

Want laten we eerlijk wezen er was en
er is een opvoedkundige taak weggelegd.
Mensen moeten muziek zelf ontdekken.
En das lastig.
Handiger is het nalullen
van wat men zoals al nalult bij de DWDD e.d.
hahahaha.
Maar hee als wij zelf maar lol hadden dan kwam het altijd goed.
Mensen zagen de energie. En voelden het vuurwerk.
We speelden rond een frame,
wat we voor het gemak een liedje noemden:)
Maar het was nooit hetzelfde.
Want als we iets niet wilden was het dat we onszelf zouden herhalen waar we bij zouden gaan gapen.
Die spanning noemden wij muziekmaken :)
Een mooiere combi heb ik noot meer mogen meemaken.
We hadden geen woorden
maar een halve oogopslag was voldoende,
om te gaan met de bekende banaan.
Jantje dicteert en Pietje maakt het af
en samen kopten we hem erin.

De laatste 10 jaar zijn we mekaar uit het oog verloren,
zoals die dingen gaan in het leven.
Maar wat was dat was
en dat was magie!
Als je dat mee mag maken
dan ben je een gezegend mens.
Wij moesten het niet hebben van repetities,
maar van optredens. Daar was het te doen :)

Rest nog.
Volkomen onterecht dat vriendelijke lieve
leuke intelligente muzikale mensen,
zo vroeg het loodje leggen,
terwijl grote klootzakken het eeuwig leven lijken te hebben.
Kort door de bocht,
I know,
maar de schepping heeft wel wat haken en ogen die anders zouden hebben gekund.
Erg errrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrug jammer.
Wat een kutzooi!
R.I.P. Peter
Ik vergeet je nooit, al is het alleen al om de onverkochte dozen met cd’s,
die nog op zolder staan.  :)
Alles altijd met een knipoog, remember?
Want zo waren wij!!!!!!
We hebben wat afgelachen en lol gehad.
En dat pakt niemand ons ooit nog af.
Period.
Makker!


&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

DE FACEBOOK POST & YOUTUBEFIL

https://www.youtube.com/watch?v=H-i8nhGQR_k

GOODBYE PETER !
***
aanstaande woensdag 21 augustus
nemen we afscheid van
drummer : PETER VAN SCHADEWIJK

Peeeeeeterrrrrrrrrrrrrrtje
drumde bij TIFG ‘91-’99

We hebben heel veel
gespeeld, gelachen en opgenomen.

Ik heb wat fragmenten uitgekozen,
die redelijk weergeven,
wat we zoal aan gestructureerde takkeh-herrie gemaakt hebben

Maar ach om eerlijk te zijn.
Dat hele gedoe van opnemen e.d.
interesseerde ons eigenlijk "een lange vinger".
Het was een noodzakelijk kwaad.
Geluid vonden we wel prachtig, goej boxen bijv.
Sound maken
En vooralllllllll
Speuleh!!! daar ging het om.
Lekker uitpakken, galbakken en iets neerzetten
Maar ja..............
ge moest iets voortbrengen op een geluidsdrager
Een ei!
Want de een of andere amuzikale mongool
ging er dan over schrijven,
in een toonaangevend muziekkrantje
en een andere mongool die het dan las
en die in de programmering zat
van de een of de andere muzikale snackbar,
die belde dan op,
of we konden komen optreden.
Zo werkt die onzin namelijk !!!!
Want zelf hebben ze vaak geen oren aan durreh kop !!!
En weten ze amper het verschil
tussen een joekelullieh en een slagroomtaart....

Ben er achter gekomen
dat mensen die facilitair werken met een laptop
en ventileren m.b.t. muziek,
ze noemen zich dokter recensent e.d. etc. etc.
en daar tot overmaat van ramp
ook nog eens een salaris uit weten te kloppen,
ja ja dat is heel ernstig errug...... ,,,,,,
dat dat dus vaak
gefrustreerde net-niet-muzikanten zijn,
die zelf geen deukje in een pakje boter hebbeh kunnen schuppeh .....
en bij gebrek aan talent
een ander gaan lopen afzeiken hahahaha
Van kijk mij eens met mijn wikigoogleencyclopiedikkelul.....
Get a life...
En om het plaatje compleet te maken
schrijven ze over de artistieke prestaties van derden,
waar ze zelf nog niet 5 voor 12 bij in de buurt kwamen.
Boring betweterige piepels with small dickies
and a bik egooo...
Maar wel met de macht van de pennenstreek,
want de gemiddelde mongool gelooft nog steeds dat,
wat er zwart op wit te lezen staat.
Net als in de Middeleeuwen.
Het kritisch onderscheidend vermogen is ondergesneeuwd
door de dagelijkse brainwash, gedicteerd vanuit de media.
Lees de industrie.
Want alles gaat alleen om de knikkers, de knaken.
Halleeloeja broeders en zusters...
Ge kent ze welllllll......
Ze proberen zich intelligent te verkleden en ze lijken op U, erger ze spreken uw taal
maar het is de wolf in schaapskledij, de omzeephelper.
hahahaha
Vandaar een handig hulpmedium als de cd !!
om maar eens serieus door te gaan. :0)
Handig en redelijk artistiek nep ook......
Bietje eppellogikkken en ge maakt van een trio een bikband.
Echter mijn reisadvies is:
Laat uw broekspijpen wapperen
en rammel er schoon pentatonisch op los in het bos.
Speel uitsluitend met kabouters
waarvan de puntmutsen dezelfde kant op wijzen.
En vinden teveel mensen uw muziek schoon,
dan bevindt U zich op het verkeerde pad hahahah !

Welnu terug naar het filmpke.
Ik heb zulks gecombineerd met wat pics
helaas geen echte filmpkes
dat interesseerde ons ook al geen ruk
dus vandaar dat ze er ook niet zijn.
Hadden we de technische hulpmiddelen gehad,
dan hadden ook wij
een stortvloed aan diarree repetities digitaal vastgelegd.
Hetgeen tegenwoordig overdaad schaadt heet.
Toekomstige archeologen zullen er zich geen raad mee weten vrees ik.
Wat nu uniek is, is dan de overdaad,
die de kliekoo ingaat.
Want er worden zoveel prijzen uitgereikt,
voor de beste dit en dat,
zodat we allemaal de beste zijn geworden.
Mooier kunde het oe eigeh niet wenseh

Vaak werden we geschaard onder het genre blues.
En ach dat boeide ons niet, zolang we maar konden spelen.

Maarrrrrrrrr het zat allemaal net iets anders in mekaar.


luister maar eens

fragmenten in volgorde van appearance

nightwalk
go go down
no particular day in June
going nuts
one more night
kind of hunch
get yourself together
try to get back where I started from
my time
crying for Miles (Davis)
got the news
throw back
granted
tribute to Rory
crying inside

was lastig te kiezen
we hebben nogal wat gerecord


op super saxofoon is te horen Tony Peters
al het andere auditieve gerammel is van:
Netty Driessen, Peter van Schadewijk en John Dirven
opname locatie was de Blueskitchen in Vlierden
ergens in de jaren 90
toen we nog de gulden hadden als wettig betaalmiddel hahaha
en Rutten nog op de Havo zat

note
in one more night
zit op het eind
een digitaal knettertje
maarrrrr
wat maakt het uit
het knetterde wel vaker


***dit is de tekst die bij de R.I.P. foto op FB stond

Afgelopen donderdag 15 aug.
overleed als bij donderslag aan heldere hemel,
Peter van Schadewijk.
Vader,echtgenoot, drummer, bandlid en vriend.
Peter werd slechts 50 jaar.
Absurde leeftijd om te gaan.
Zoiets verwacht je niet.
Nog te veel plannen.
Peter studeerde aan het conservatorium in Arnhem
en had een voorliefde voor experimentele
niet platgetreden paden muziek.
Naast een geweldig intelligent en humoristisch mens,
een fenomenaal probleem oplossend drummer.

In zijn bio staat:
Drummer Peter van Schadewijk heeft veel ervaring opgedaan bij de theatershows van "Pluche En Plastic". Daarna was hij vaste drummer van rocktrio "Take It For Granted" en begeleidde artiesten als Thijs van Leer, Hans Dulfer en Rosa King. Peter is echter daarnaast altijd jazz blijven spelen in allerlei bands.

Met een voorliefde voor drummers als
Vinnie Colaiuta en Terry Bozzio.
Frank Zappa was meteen onze grote gemene deler.
Te gekkk !!!!!!!!!!!!
Ik had alles van Zappa en Peter was ook Zappafreak!
en het was Zappa hier en Zappa daar........
Dat hoef je ook niet uit te leggen,
dat is net zoiets als het weer,
dat is wat het is.

Peter werd de!!!!! drummer van Take it for Granted.
Hij drumde bij ons van 1991 tot en met 1999.
En was medeverantwoordelijke voor 4 volle cd’s en 1 gedeeltelijke (zie pic)
Peter trouwde met Monic Kerstens
(conservatorium Arnhem vocals, tevens gastdocente aldaar en werkzaam op de Lindenberg in Nijmegen o.a.)
Met Monic is Peter doorgegaan richting de jazz, funk, fusion na TIFG.

We wensen Monic heeeeeeeel veel sterkte.

Peter, Netty en ik wij waren me een trio.
Mensen wisten er vaak geen raad mee
en noemden het bluesrock hahaha.
Zelf wisten wij wel beter.
Tig keer tig km’s werden afgelegd van snackbar
tot en met zaaltje zus en me zo
en ook mooie grote podia en festivals etc. etc.
Elk optreden was een avontuur van hoe het zou gaan aflopen.
Ik heb nog zoveel tapes, en cassettes,
maar tijd schiet zoals altijd tekort
en ik leef in het heden.

We zagen er ook niet speciaal uit.
Best wel truttig normaal heet dat geloof ik.
Gewoontjes.
En dan kwamen we bijvoorbeeld in Maastricht
op een of ander heavy festival als Geusseltpop
en dan speelden daar allerlei heavy hippe bandjes.
Geen namen, want dat kost vrienden op feestboek hahahah.

Anyway bandjes met de uiterlijke versierselen des rock and rolls,
de obligate plakplaatjes en piercings met dito ketting gerammel
en.... het niet te versmaden in ut engels ge-oh
tussen de nummers door

En dan arriveerden wij in onze middenklasser
alsof we naar kantoor gingen.
Peter met zijn van Bommel shoes
en keurig in het overhemd met dito haarschnittttt
en wij ach zagen er ook redelijk vt casual uit
alsof we aardbeien gingen plukken.

In ons contract stond een kratje gemengd fris en wat water.
We kwamen immers om te spelen
en niet om interessant zuipend te doen.
TIFG kwam dan daar de boel afsluiten.
Hoofdact heet zoiets hahahaha
Gevraagd omdat onze recensies van de cd’s in OOR
en noem de toetie, veelbelovend lovend waren.

Maar de organisatie keek dan zorgelijk hahahaha.
Als dat maar goed zou gaan hahahahah
Want een bandje met de hele backline in een Opel Kadet,
zou toch onmogelijk kunnen knallen
Narrowminded dipsticks!

Echter na de soundcheck, kwam men dan vragen,
gaan jullie dadelijk ook zo tekeer?
Waarop we beamend knikten en volmondig toegaven:
Ja WIJ ! WIJ ! gaan dadelijk ook zo tekeer hahahahaha

ohhhhhhhhhhhhhhh

We want more en encore

Dat was TIFG met Peter.
Compromisloos en de grenzen verkennend
van creatief muziek maken,
zodat het ook voor een toehoorder te pruimen was,
maar vooral voor onszelf erg gezellie zou zijn.

Want laten we eerlijk wezen er was en
er is een opvoedkundige taak weggelegd.
Mensen moeten muziek zelf ontdekken.
En das lastig.
Handiger is het nalullen
van wat men zoal nalult bij de DWDD e.d.
waar men keurig afleest van de autocue
wat de redactie erop heeft gezet hahahaha
hahahaha.
Maar hee als wij zelf maar lol hadden
dan kwam het altijd goed.
Mensen zagen de energie.
En voelden het vuurwerk.
We speelden rond een frame,
dat we voor het gemak een liedje noemden:)
Maar het was nooit hetzelfde.
Want als we iets niet wilden,
was het dat we onszelf zouden herhalen,
waar we bij zouden gapen.
Die spanning noemden wij muziekmaken
Een mooiere combi heb ik nooit meer mogen meemaken.
We hadden geen woorden, een halve oogopslag did the job,
om te gaan met de bekende banaan.
Jantje dicteert, Pietje maakt het af
en samen kopten we hem erin.

De laatste 10 jaar zijn we mekaar uit het oog verloren,
zoals die dingen gaan in het leven.
Maar wat was dat was
en dat was magie!
Als je dat mee mag maken
dan ben je een gezegend mens.
Count your blessings in life.
Als je 1 hand vol krijgt
dan heb je het echt wel voor mekaar.
Anyway.
Wij moesten het niet hebben van repetities,
maar van optredens.
Daar was het te doen

Rest nog.
Volkomen onterecht dat vriendelijke lieve
leuke intelligente muzikale mensen,
zo vroeg het loodje leggen,
terwijl grote klootzakken
het eeuwig leven lijken te hebben.
Kort door de bocht,
I know,
maar de schepping heeft wel wat haken en ogen
die anders zouden hebben gekund.
Erg errrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrug jammer.
Wat een kutzooi!
R.I.P. Peter
Ik vergeet je nooit,
al is het alleen al
om de onverkochte dozen met cd’s,
die nog op zolder staan.
Alles altijd met een knipoog, remember?
Want zo waren wij!!!!!!
Zo zijn wij!!!!!!
We hebben wat afgelachen man en lol gehad.
Al die tankstations met onze nachtelijke visites
en de obligate kroket na de optredens
Dat neemt niemand ons nog af.

Period.
Makker!


indien iemand naar de plechtigheid komen wil
moet ie me maar mailen
voor de juiste gegevens etc.
ik ga het niet zo op interenet zetten
i.v.m. respect voor privacy e.d.
— in Vlierden.