augustus 2014
Zo speelden wij eens met Rosa King
In Gorredijk “de Skans”
De schouwburg aldaar.
Een serieus Jazzfestival.
What were they thinking?
Jesse Gang.
Klinkt als........... :)
Jazz dus hahahahah
Wij de Jesse Gang :
Fred Hoogendoorn drums, vocals
Wim van den Oord basgitaar.
Richard Severijns gitaar
John Dirven gitaar & vocals
Hans Wijnand roadmanager en chauffeur.
Ad van der Heijden Autolease & Verhuur
Ik geloof een Ford Transit okergeel met bruine vlakken :)
Takke eind vanuit Oss.
Met in thé back of thé car,
‘n kratje beugelflessen Grolsch,
ambachtelijk bier,
behorend bij ”de pech onderweg set” en de krik.
Ja wah moeteh anders doen onderweges.
Er viel immers niks te krikken,
de busjes van Ad kwamen immers uit Nistelrode
in goede technische staat :)
Ook waren we al lang op elkaar uitgekeken
en kenden we elkaars slappe verhalen intkwadraat :)
Mensen wij waren de uitsmijter aldaar in diejen Schouwburg.
Een zwaar kaliber programma
en wij waren als laatste geprogrammeerd.
Hetgeen inhield dat men een feestje van ons tegoed had.
Onze booker prijsde onze band kwa wapenfeiten regelrecht de hemel in,
zIchzelf daarbij wel eens vergalopperend kwa waarheid :)
en wij,
thé Jesse Gang,
moesten het dan ter plekke maar zien in te vullen.
Zo zou de helft van de band uit New York komen,
terwijl Oss helemaal geen wolkenkrabbers kent.
Dat soort onzin.
Voor programma zie pics.
In de kreukels en met een stuk in de kraag rolden wij dan uit het buske,
alwaar een blonde schoonheid in Martinair-outfit ons door de gig zou loodsen.
Onze gastvrouw voor 1 dag.
Wij vonden haar meteen een lekker wijf,
echter de perceptie van de werkelijkheid was meer die van Grolsch
dan die van onszelf hahahaah.
"My Funny Valentine"-klanken kabbelden als een guirlande,
het gehoor strelend, ons tegemoet.
Het trio Pim Jacobs en Rita Reys was aan het spelen in de hallllllll.
Ergens onder de jassen in de buurt van de toiletten.
Geen mooiere natuurlijke galm dan in de buurt van de wc.
Just kiddin’
Europe's First Lady of Jazz.
Full house.
Serious stuffffffffff.
Wij net uit het busje.
Indeed een “Gang” en een zooitje ongeregeld,
zagen er wel al te "from The Hood VT" uit.
Ik zag de bezorgde blikken van diverse mensen
en ook dames die hun handtasje wat meer in de gaten hielden hahaha
Zo herinner ik me nog de lederen hooooze van Ritchie
met rijgveter en al om de boel bijeen te houden
en de rest kwam zo uit een Canadees houthakkerskamp zonder douche.
Ook hadden we bijna allemaal een pony
en nu ook nog een ambachtelijk Grolsch spraakgebrek.
Dubbele tong, wilde haren en een woeste blik...............
Welnu mevrouw hier is uw uitsmijter.
What you see is what you get.
Fred had inmiddels wat dartpijltjes gevonden,
die door de week geworpen werden als alleen de bar geopend was,
maar het was niet de bedoeling om ze nu richting roos te laten vliegen,
op de zoete klanken van : "All of me, why don't you take all of me :)
Een beetje een embarrassing vertoning die Jesse Gang, de uitsmijter.
Shabby zoals shabby bedoeld is.
Het was zaak dat de Martinair-dame ons snel naar achteren loodste,
ver weg van de beschaving en de bewoonde wereld.
Rosa kwam met haar eigen autooke uit Amsterdam via de afsluitdijk :)
en had de zus van Bertus Borgers bij zich als gast, Resi.
De zaal zelf was chique met tafels in lengterichting
en champagne-emmerkes.
Theater met dikke velours gordijnen,
die op en neer gingen als men aan het touwtje trok.
En uiteraard.... dat moest ik testen :)
Want niet alles gaat open waar ge aan trekt hahahaha.................
Wij met onze kegel en al konden maar 1 ding
en dat was onze set.
Heavy Bluesrock met Johnny Walker op de playlist.
Beetje gênant op zijn minst in deze "All That Jazz-setting."
Misplaced persons?
The Suriname Music Ensemble was aan het spelen in de grote zaal.
Wij zouden na hullie spelen.
Just Great!!!!!!!!!!!!!!!!
Wat ' n band!
Virtuozen.
Groove en techniek op lekkere beats.
Wij peepten vanaf de zijkant, achter de coulissen.
Enige onrust bekroop ons.
Rosa:
“This is to much.
Let’s call it a day :)”.
“Those guys, they are just great
and take a good look at us,
we look like hillibillys
for thé first time op de harde weg.”
Koffie, veul koffie, broodjes,
kop onder kraan
en wat yoga en een goed gesprek.
We werden wat rustiger.
Plan de Campagne.
Wat moeteh hier mee?
Ja gewoon spelen.
Iets anders kunnen we niet.
Whatelse?
Ons Ding.
Het openingsnummer,
was altijd meteen dikke lul drie bier,
waarbij menig kapsel meteen voor de rest van de avond in de war zat.
Wauwwwwwwwwww!
The Jesse Gang
Flag her down.
Een echt jazznummer van ZZ Top,
waarbij het behang eraf komt
en de broekspijpen beginnen te wapperen.
Das nog eens wat anders dan My Funny Valentine.
Ja dah kunde wel zeggeh.
Anyway we deden ons ding,
'n onwennige opening.....................
De helft van de zaal was in shock.
Tweede nummer Rosa......
komt op en wordt voorgesteld.
Rosa big smile.
Lief mens.
Ontwapenend mens met een missie.
Entertainment.
The Show.
En een band met ballen.
Daar smelt alles.
Hupla tafels aan de kant en de mensen gingen banananas .......................
Het was buigen of barsten.
Bezirk............ they went..................
In no time de hele hut op de kop.
Stropdassen in de kroonluchters
en de culturele blikken hadden plaats gemaakt voor de! blik,
zoals wij die nog kennen van de allereerste bewoners van NL,
toen men elkaar nog te lijf ging met een knots om elkaars vrouw te bezitten.
Zoiets...... hahahaha
The Jazzy Gang featuring Rosa King.
JAZZZZZZZZZZZZZZ uit New York hahahahah
Jaaaaaaaa menseh!!
Wij waren de uitsmijter...........
echt wel...................
Na 3 toegiften........... kwamen we allemaal uit New York.......
gordijn op, neer, op, neer, op en neer en nog tig keer.
We kregen bloemen,
Jazzbloemen,
een mooi ruikertje de man.
Mensen wah een leuk optreden :)
Kijk we hadden de schijn tegen,
zoziedemaar...................
dat nette mensen ook lol kunnen hebben.
Rock & ook Rolllllllllllllllllllllllllllllll
en as ge af en toe het padje kwijt bent,
noemen we het voortaan gewoon Jazz :)
