Sonsbeek
1958
Zondagmiddag.
Met je vader, je moeder en je zus,
op je gemak door het park kuieren.
Lente, zomer, winter of herfst.
Altijd prachtig daar.

Vooral in dit jaargetijde word ik eraan herinnerd.
Het veranderende licht na de zomer.
De kleuren en de geuren.
Mooie herfstbladeren verzamelen
en thuis drogen onder een dikke stapel Panorama’s.
Beukennootjes rapen, tamme kastanjes zoeken...............

Door de bladeren schoppen en
ver vooruit rennen om je achter een boom te verstoppen.
En als ze dan passeerden te voorschijn springen en “BOEH” roepen,
en als ze dan schrokken, was je middag perfect compleet.
Ze moesten natuurlijk wel meewerken met dat schrikken.....
Overigens alleen bij familieleden en vrienden uit te proberen,
als je dat nu anno 2014 bij willekeurige passanten zou doen
en zeker op mijn leeftijd,
dan kun je meteen mee naar het bureau

Bij aankomst voor de Zwanenbrug,
waren er altijd mensen bezig met hun miniatuurbootjes in het water.
Leuk om naar te kijken................
En uiteraard veel zwanen, die niets deden als je ze met rust liet.
We hebben een keer gezien
dat er een man door een zwaan het ziekenhuis in werd gemept.
Maar dat zal die man wel verdiend hebben.

Ultiem was de waterval, waar je onderdoor kon lopen.
Het geluid van het kletterende water vergeet je nooit
en een fijne nevel verspreidde zich in de grot die er achter en eronder lag.
Altijd weer boeiend.
Sonsbeek verveelde nooit...............

For Free.
De mooiste dingen zijn gratis............
Tja en altijd veel mensen op de been, heel Arnhem wandelde daar.
Na afloop een consumptie bij de Theeschenkerij en dan weer met de Trolley naar huis.

Prachtig...........konden we het nog maar eens een keertje overdoen zo’n Sonsbeektour.
Sonsbeek is er nog wel, maar the cast is niet meer voltallig
en ook ‘n big smile bij het zien van deze oude foto’s
Photographs & memories een onlosmakelijk mooi koppel.
— in Arnhem.