Memorabilia
Mijn loonzakje van de Veiling in Uden.
Veilingmeester was Piet Verkuik.
En was streng.
En loensde ook nog eens.
Deed je het niet goed kreeg je op je sm.
Alleen wist je nooit precies wie het niet goed deed. :)
Hij was de vader van Peer Verkuik waarmee ik in de klas zat.

Asperges sorteren.
Kon heel laat worden in het hoogseizoen.
Soms zo laat dat ik meteen doorging naar de volgende baan.

We schrijven 1966.
Slechts weinig Udenaren zullen kunnen zeggen dat ze Addy van den Krommenacker hebben opgevolgd.
Welnu....... ik wel in 1966.
Krantenbezorgersbaan van de Telegraaf.
Addy moest mij de route leren rijden met de fiets.
Ik liep dus 2 ochtenden stage bij hem.
Ook mooi :)
Maar ik kende hem al goed van school, hij zat een jaar hoger.
En we draaiden wel eens plaatjes bij elkaar thuis.
Vooral vrouwelijke zangeressen, veel Brits maar ook wel beautiful People van Melanie hahahha En natuurlijk hingen we rond in het dorp op vrijdagavond. We noemden dat toen de Straat :) Vooral bij van Boxtel. Plaatjes draaien en niks kopen. Bij Willemien Geurts :)
Anyway
De kranten moesten opgehaald worden in de Bogerdstraat tegen 6 ‘s ochtends en bezorgd zijn voor 8 uur.
En dat 6 keer per week tegen 25 ouderwetse guldens.
Het werd een bewogen jaar.
In die tijd kregen we nog rangnummers in de klas.
Dat werd geschreven als bijvoorbeeld. 9/32
Dat betekende dat je de negende van de klas was kwa cijfergemiddelde op een groep van 32 leerlingen.
Ik scoorde dat jaar 30/32.
Nummer 31 en 32 bleven zitten. Ik mocht met de hakken over de sloot over.
Mijn vader moest wel op school komen praten met destijds de heer Walk.
Tja het was iets te druk geweest, ik geef het toe.
Na een jaar kwam er een einde aan mijn krantenbezorgersbestaan.
Koninginnedag we zouden gaan voetballen in Cuijk met een aantal Jongerencentra tegen mekaar.
Dus ff geen tijd voor de krant.
Die had ik wel netjes opgehaald en allemaal gepost op 1 adres:
“de Kleuter" te Uden.
Dat vonden ze niet fijn.
En ik was afgewerkt.
Ik wist toen al dat de Telegraaf nooit mijn krant zou worden hahahaha